Welkom
Op deze blog ben ik van plan de revalidatie van mijn hond te beschrijven.
Lexie is een kruising Australian Cattle Dog en Border Collie. Ze is op dit moment 6 jaar en ze heeft gisteren een arthrodese van de hak ondergaan.
Aangezien je bitter weinig online vindt rond het onderwerp, besloot ik zelf iets neer te schrijven. We hebben namelijk lang met vragen gezeten, waar ik nergens een antwoord op kon vinden. Wat is arthrodese? Wat houdt de revalidatie in? Wat kan ze nadien nog doen? Wat is de levenskwaliteit? Wat kan er mis gaan? …
Door deze vele onbeantwoorde vragen, hebben we de operatie veel te lang uitgesteld, uit schrik voor het onbekende.
Onze dierenartsen konden onze vragen wel beantwoorden, maar we hadden meer nood aan een gesprek met iemand die het reeds mee gemaakt had. Tevergeefs heb ik online gezocht op fora naar mensen gevraagd, maar niemand had een arthrodese mee gemaakt. Elke hond, operatie en blessure zijn uiteraard anders, maar het kan je toch al een idee geven van wat te verwachten.
Ken je Lexie? Moet je eigen hond ook een arthrodese krijgen? Ben je gewoon geïnteresseerd? Volg deze blog en ontdek de ups en downs van Lexie haar revalidatie.
DAG 306 – Lexie’s eerste boswandeling
Vandaag mocht Lexie voor het eerst, sinds haar operatie, terug mee op boswandeling. Ze was heel blij
In stap en galop gebruikt ze haar poot goed. In draf gebruikt ze hem niet, omdat hij dan niet bij in de pas past, hij is een beetje korter dan links uiteraard.
Zie hier enkele video’s:
Dag 264 – Einde in zicht
Eergisteren is Lexie op controle geweest. In de tussentijd begon ze ook geleidelijk aan meer en meer haar poot te gebruiken.
Lexie is dus weer verdoofd, haar spalk is eraf genomen en foto’s zijn getrokken.
En daar kregen we goed nieuws! Er is weer meer botgroei te zien. Haar spalk mag er ook af blijven.
Er is nog 1 broos stukje, daar waar een pin heeft gestoken, maar er was ook overbrugging. Als ze meer en meer stapt (gecontroleerd), krijgt het bot ook meer stimulans om te groeien en het daar stevig te maken.
Ze is vanaf vandaag gestopt met antibiotica en onsior, wat betekent dat ze volledig pil-vrij is op dit moment. Ze is momenteel vrolijk en wil spelen.
Nog een maand zeker haar aan de lijn houden, dat ze geen zotte dingen doet en dan zouden we klaar moeten zijn!
Ze is zelf ook heel blij! Haar huid is op die poot nog wel wat rauw, omdat deze verstikt werd onder het gips, maar een beetje zalf zou dat helemaal moeten verhelpen.
Dag 250
Lexie haar knie voelt heel warm aan en ziet er ook geïnfecteerd uit:
We hebben dus nog maar eens contact opgenomen met de dierenarts:
Antwoord van onze eigen dierenarts:
Willen jullie de foto eens doorsturen naar Bart liefst vandaag nog en als hij morgenmiddag nog niet geantwoord heeft zelf beginnen bellen, want het weekend staat weer voor de deur.Het lijkt mij dat de spalk op die enen plaats te veel drukt, maar dat zou volgens mij niet mogen… vraag ook eens of het niet beter zou zijn van het Ab nog verder te geven?
Ik zal het voor alle zekerheid al bestellen…
Neem ook haar koorts eens?
Antwoord van de specialist:
het kan inderdaad de spalk zijn die drukt, amar ik zie daar precies ook een hechting, dus kan het wel van een pintract afkomstig zijn; het kan beter zijn de hechting eruit te halen en te zien of er iets draineert.Zeker de AB verlengen.Gebruikt ze de poot al wat?
Haar temperatuur is 38.7°C en ze gebruikt haar poot al voorzichtig, zeker op wandeling als we het juiste tempo wandelen.
Vanavond dus terug naar de dierenarts
Dag 243 – GELUKT!
Goed nieuws!! Lexie haar bot is zeer goed gegroeid. De chirurg zei dat hij heel blij was met het resultaat, dat we hier 20% kans op hadden en dat het dus gelukt is!
Lexie heeft een gips gekregen zodat het bot vooraan de hak nog wat kan groeien (daar is het nog wat zwak) en ze mag beginnen met stappen. Dit moeten we af en toe wat stimuleren door haar andere poot even op te tillen.
We zijn er bijna!!
Lexie doet het ondertussen sinds de verwijdering van de fixatie twee dagen geleden heel goed. Ze hebben door elk gat (waar dus een pin zat) ontsmetting gespoten en op enkele plaatsen dood vlees weg gesneden; daar waar die schroef in haar knie aan het groeien was bv.
Gisteren gebruikte ze haar poot om haar hoofd te krabben en vandaag zette ze hem af en toe al neer tijdens de wandeling. Over een maand moeten we nog eens foto’s laten nemen.
We zijn heel blij met dit nieuws en haar tenen zwellen deze keer gelukkig niet op door het gips. We hadden dan ook speciaal gevraagd er geen tape onder te doen, waar ze zo allergisch op reageerde de vorige keer.
Dag 228
Dag 213
Lexie is vandaag nog eens verzorgd. De geur die van haar poot af komt is niet te houden, alsof je een dood dier in huis hebt. Dat komt van het gedroogd bloed in haar verband, maar het blijft walgelijk.
Er zit nu weer een anderhalve uur-lange verzorging op. Lexie blijft daarbij zo braaf stil liggen. Alleen als het echt pijn doet wringt ze wat tegen.
Het is zo een moedige meid!
Maandag moge we naar de specialist bellen, dan is het 6 weken sins de operatie en moet er beslist worden wat de volgende stap is. Is het bot geroeid? Moet er terug een artrodese geplaatst worden? Is de poot nog te redden?
We wachten bang af en hopen op een christmas miracle…
Dag 206
Lexie was gisteren heel flink tijdens het verversen van het verband. Ze is van in het begin gaan liggen op dat gele kussen en heeft alles goed ondergaan. Ze heeft wel pijn gehad, denken we.