Operatie
Dag 243 – GELUKT!
Goed nieuws!! Lexie haar bot is zeer goed gegroeid. De chirurg zei dat hij heel blij was met het resultaat, dat we hier 20% kans op hadden en dat het dus gelukt is!
Lexie heeft een gips gekregen zodat het bot vooraan de hak nog wat kan groeien (daar is het nog wat zwak) en ze mag beginnen met stappen. Dit moeten we af en toe wat stimuleren door haar andere poot even op te tillen.
We zijn er bijna!!
Lexie doet het ondertussen sinds de verwijdering van de fixatie twee dagen geleden heel goed. Ze hebben door elk gat (waar dus een pin zat) ontsmetting gespoten en op enkele plaatsen dood vlees weg gesneden; daar waar die schroef in haar knie aan het groeien was bv.
Gisteren gebruikte ze haar poot om haar hoofd te krabben en vandaag zette ze hem af en toe al neer tijdens de wandeling. Over een maand moeten we nog eens foto’s laten nemen.
We zijn heel blij met dit nieuws en haar tenen zwellen deze keer gelukkig niet op door het gips. We hadden dan ook speciaal gevraagd er geen tape onder te doen, waar ze zo allergisch op reageerde de vorige keer.
Dag 180
We zijn gisteren met Lexie terug naar de specialist geweest voor haar operatie. Echter, we waren nog geen kwartier weg of we kregen al telefoon. Dus snel terug gereden. De specialist vertelde ons dat de foto’s die ze zonet hadden genomen er niet goed uit zagen.
De infectie in haar bot heeft de voorbije maand zitten wegvreten aan het pas gegroeide bot. Hierdoor hing haar bot nog maar op een kleine plaats aan elkaar.
Het gevaar was dus in de eerste plaats dat het resterende metaal zou breken en bijgevolg heel haar poot. Er is een zwaardere ingreep nodig, waar toen geen tijd of materiaal voor was.
De oplossing is: de metalen pinnen verwijderen en een externe fixatie op de poot zetten. Er zouden 4 pinnen door haar poot komen die langs de buitenkant van haar poot worden vast gehouden met allerlei stalen platen, schroeven en klemmen.
We mochten meteen de dag erna al komen, want het was toch raadzaam om het zo snel mogelijk te doen.
We waren zeer terneergeslagen gisterenavond.
Toch met goede moet naar de dierenarts weer vandaag.
Een spannende 4 uur later mochten we ze weer gaan halen.
De operatie was goed gegaan. Op de foto’s was te zien dat ze de twee pinnen hebben kunnen verwijderen en verschillende externe verstevigingen (en dus 4 pinnen door haar poot heen) kunnen aanbrengen. Al het metaal in goed ingepakt in verband, zodat ze er nergens tegen aan mee stoot en het ook niet stuk kan gaan.
Het bot is binnen in helemaal schoon gemaakt (alle infectie weg), net zoals het gangetje dat naar buiten leidde, waaraan wij hadden kunnen zien dat er iets scheelde twee weken geleden.
Dat is helemaal vol gespoten met Marbocyl.
Zaterdag moeten we terug, dan gaan ze de verzorging van haar poot en de materialen voor doen. Het is namelijk zo dat die materialen heel duur zijn en herbruikbaar, dus die moeten goed onderhouden worden (de materialen zijn duurder dan de operatie nu).
Ze zal waarschijnlijk ook sneller kunnen terug stappen op de poot nu; omdat alles zeer goed vast staat. Het is uiteraard wel heel zwaar al het materiaal.
Lexie was al goed wakker en loopt al een beetje rond. Jenna (de puppy) wil al met haar spelen en het lijkt dat ze al wel interesse toont. We geven ze uiteraard wel de rust die ze nodig heeft.
Ze moet nu Marbocyl blijven nemen en een paar weken onsior als pijnstiller.
Ze heeft vandaag ook weer een epidurale verdoving gekregen, dus het is weer even spannend of alles (darmen en blaas) terug beginnen werken.
Dag 145-147
De voorbije week was stressvol.
Eerst en vooral het antwoord dat we van de dierenarts hadden gekregen op onze vraag:
Beste,
Het op en af gaan van de reactie is niet om u zorgen over te maken zeker gezien het implantaat nog aanwezig is. Wel zouden de antibiotica verlengd of herhaald moeten worden. Ik hoor eens bij bart of van hem het implantaat er sneller uit mag!
Vriendelijke groeten,
We hebben dan maandag meteen gebeld voor de afspraak voor haar operatie. Op woensdag kon ze al binnen komen!
Wij dus woensdag met een bang hartje naar daar. Daar kregen we het goede nieuws dat de operatie maar een dik uur zou duren, ze geen epidurale verdoving moest hebben en zelfs geen gips zou krijgen achteraf.
Toen we ze anderhalf uur later gingen halen, sliep ze nog en mochten we eerst naar de foto’s kijken.
De afgebroken schroef hebben ze niet kunnen verwijderen. Deze zat zo diep in het bot/littekenweefsel dat die laten zitten een betere optie was.
De twee pinnen die er in het begin ingestoken waren voor stevigheid, waren goed zichtbaar op de foto, maar kon de chirurg niet vinden tijdens de operatie. Hij had dan ook besloten er niet verder achter te gaan zoeken. Deze zaten dus ook diep in het nieuwe bot en bovendien zorgden ze nog mee voor wat extra stevigheid.
De hele plaat was verwijderd en daarbij heeft 1 schroef een groot gat in het bot achtergelaten. Het was ook daar dat de infectie zich voornamelijk bevond.
Om die reden moet Lexie nu twee weken nog bench-rust houden, in de hoop dat er daar nog zeker wat bot groeit voor ze de poot volledig gaat gebruiken.
Er is een staal genomen van het geïnfecteerd weefsel. Daar krijgen we vandaag (vrijdag) uitslag van. Dan kunnen ze bepalen of de antibiotica wel goed is afgestemd.
Er zit ook nog een drain in haar wonde en deze mogen we vanavond gaan laten verwijderen.
Ook kan er eindelijk gestopt worden met die enorme hoeveelheid medicatie. Tramadol mag ze volledig mee stopen. Gabapentine afbouwen op 14 dagen en nog 5 dagen Rimadyl nemen.
Lexie was toen we thuis kwamen al helemaal de oude terug. Wilde spelen enzo, dus ze was het niet eens met de bench.
De volgende dag was Lexie ook een stuk heviger dan we haar de laatste maanden gewoon zijn. We vermoeden dus dat die Tramadol dus toch een heel verdovend effect heeft gehad op haar.
Over maand moet ze nog eens foto’s laten nemen, maar ik denk dat we nu toch wel in de laatste rechte lijn zijn.
Vanavond nog een update over het verwijderen van de drain!
Dag 140
Zoals je in bovenstaande foto’s kan zien, ziet Lexie haar poot er niet goed uit. We hebben de volgende mail naar de specialist verstuurd. Hopelijk snel antwoord
We nemen sinds deze week een aanzienlijke zwelling waar op Lexie haar poot. Er heeft zich ook weer een fistel gemanifesteerd. Ze gebruikt de poot nog wel op een wandeling, maar gaat zeer frequent zitten.
We wilden sowieso volgende week bellen voor een afspraak voor haar operatie om het metaal te verwijderen. Echter zijn we momenteel toch wat ongerust en vroegen ons dus af of de operatie sneller moet plaats vinden of juist niet.
In de bijlagen zitten een aantal foto’s van haar poot.
Bedankt in ieder geval
Arthrodese
Gisteren: 18/05/2015 is Lexie geopereerd. Ze heeft een arthrodese van haar hakgewricht ondergaan. De operatie heeft van 8.30u tot 13.30u geduurd.
Op voorhand hadden ze de juiste hoek afgenomen van haar goed been. Dit om haar hak vast te zetten op de juiste hoek, zodat dit comfortabel is. Dit is echter niet gelukt. De beweeglijkheid van haar been was al zo hard afgenomen dat de juiste hoek niet bereikt kon worden. Ze staat momenteel iets steiler dan ideaal. De chirurg zei echter dat het niet zo erg was, het belangrijkste op dit punt is dat de botten goed tegen elkaar zitten.
Bij een arthrodese halen ze namelijk alles weg van het gewricht en plaatsen de botten in een vaste hoek tegen elkaar. Deze moeten dan aan elkaar vastgroeien en dan kan de poot weer gebruikt worden. Dit is natuurlijk moeilijk want het weefsel op de plaats van het gewricht is niet gemaakt om vast te groeien en nu is het juist wel dat wat het moet doen. Dit gebeurt door beenmerg van andere botten te nemen en deze daar te plaatsen.
Er is beenmerg van beide haar knieën genomen en in haar hak gestoken. De chirurg heeft echter ook 3 breuken gevonden in haar hak. Dit waren breuken waren niet genezen. Met zekerheid kan hij niet zeggen dat dit de oorzaak van alle problemen is, maar het zou kunnen… Verontrustend wel is dat de breuken niet genezen zijn. Waarom wil het bot daar niet genezen? Gaat het dat nu wel willen doen? Hij heeft eveneens beenmerg in de breuken gestoken, zodat deze mee kunnen genezen.
Daarnaast is er een stalen pin langs haar hak geplaatst die de botten op hun plaats moet houden. Deze moet het gewicht houden totdat de botten sterk genoeg zijn. Dan moet de pin er terug uit. Eveneens zijn er enkele gekruiste kleinere pinnen geplaatst over het bot heen, om mee voor stevigheid te zorgen.
Nu is het een race tussen het staal dat het begeeft en de groei van de botten. De botten zouden moeten winnen…
Ze heeft een epidurale gehad tegen de pijn en haar poot zit in een spalk.
Haar voet ging sowieso opzwellen en dan moesten we de spalk zelf wat losser zetten. Deze moet echter wel terug strak gezet worden wanneer de zwelling weg is, want anders kunnen de botten draaien en kan ze haar voet kwijt geraken. We moeten ook het gevoel in haar poot blijven opvolgen.
De operatie was goed verlopen, wel moeilijk maar toch geslaagd. Nu kunnen we alleen maar wachten.
We hebben ze gisteren naar buiten geholpen met een doek onder haar lenden want ze was nog wat verdoofd. Voor de rest heeft ze in de bench gelegen, dik tegen haar zin, want ze dacht dat ze wel alles al terug aankon.
Ze moet 5 dagen lang antibiotica pakken, haar gewone medicatie nog even doornemen en over 2 weken kunnen er foto’s genomen worden ter controle.
Op naar de eerste nacht thuis na de operatie!
Lexie's recovery 