Herstel
DAG 306 – Lexie’s eerste boswandeling
Vandaag mocht Lexie voor het eerst, sinds haar operatie, terug mee op boswandeling. Ze was heel blij
In stap en galop gebruikt ze haar poot goed. In draf gebruikt ze hem niet, omdat hij dan niet bij in de pas past, hij is een beetje korter dan links uiteraard.
Zie hier enkele video’s:
Dag 264 – Einde in zicht
Eergisteren is Lexie op controle geweest. In de tussentijd begon ze ook geleidelijk aan meer en meer haar poot te gebruiken.
Lexie is dus weer verdoofd, haar spalk is eraf genomen en foto’s zijn getrokken.
En daar kregen we goed nieuws! Er is weer meer botgroei te zien. Haar spalk mag er ook af blijven.
Er is nog 1 broos stukje, daar waar een pin heeft gestoken, maar er was ook overbrugging. Als ze meer en meer stapt (gecontroleerd), krijgt het bot ook meer stimulans om te groeien en het daar stevig te maken.
Ze is vanaf vandaag gestopt met antibiotica en onsior, wat betekent dat ze volledig pil-vrij is op dit moment. Ze is momenteel vrolijk en wil spelen.
Nog een maand zeker haar aan de lijn houden, dat ze geen zotte dingen doet en dan zouden we klaar moeten zijn!
Ze is zelf ook heel blij! Haar huid is op die poot nog wel wat rauw, omdat deze verstikt werd onder het gips, maar een beetje zalf zou dat helemaal moeten verhelpen.
Dag 250
Lexie haar knie voelt heel warm aan en ziet er ook geïnfecteerd uit:
We hebben dus nog maar eens contact opgenomen met de dierenarts:
Antwoord van onze eigen dierenarts:
Willen jullie de foto eens doorsturen naar Bart liefst vandaag nog en als hij morgenmiddag nog niet geantwoord heeft zelf beginnen bellen, want het weekend staat weer voor de deur.Het lijkt mij dat de spalk op die enen plaats te veel drukt, maar dat zou volgens mij niet mogen… vraag ook eens of het niet beter zou zijn van het Ab nog verder te geven?
Ik zal het voor alle zekerheid al bestellen…
Neem ook haar koorts eens?
Antwoord van de specialist:
het kan inderdaad de spalk zijn die drukt, amar ik zie daar precies ook een hechting, dus kan het wel van een pintract afkomstig zijn; het kan beter zijn de hechting eruit te halen en te zien of er iets draineert.Zeker de AB verlengen.Gebruikt ze de poot al wat?
Haar temperatuur is 38.7°C en ze gebruikt haar poot al voorzichtig, zeker op wandeling als we het juiste tempo wandelen.
Vanavond dus terug naar de dierenarts
Dag 213
Lexie is vandaag nog eens verzorgd. De geur die van haar poot af komt is niet te houden, alsof je een dood dier in huis hebt. Dat komt van het gedroogd bloed in haar verband, maar het blijft walgelijk.
Er zit nu weer een anderhalve uur-lange verzorging op. Lexie blijft daarbij zo braaf stil liggen. Alleen als het echt pijn doet wringt ze wat tegen.
Het is zo een moedige meid!
Maandag moge we naar de specialist bellen, dan is het 6 weken sins de operatie en moet er beslist worden wat de volgende stap is. Is het bot geroeid? Moet er terug een artrodese geplaatst worden? Is de poot nog te redden?
We wachten bang af en hopen op een christmas miracle…
Dag 206
Lexie was gisteren heel flink tijdens het verversen van het verband. Ze is van in het begin gaan liggen op dat gele kussen en heeft alles goed ondergaan. Ze heeft wel pijn gehad, denken we.
Dag 204
Dag 199
Het is hier stil geweest de voorbije dagen, maar helaas betekent dat niet dat alles perfect met Lexie gaat.
De eerste week en eerste aantal verzorgingen gingen goed. Het was een heel gedoe het elke keer goed verzorgen. Het waren altijd bezoekjes van ongeveer anderhalf uur bij de dierenarts. Het werd echter wel zorgvuldig en met zorg gedaan.
Lexie voelde zich duidelijk ook beter, ze steunde nog niet op haar poot maar ze was vrolijker, wilde spelen, …
Totdat ze vorige week voor controle bij de chirurg moest zijn. Er werden foto’s genomen en haar verband werd daar ook nog eens verschoond.
Eerst en vooral waren de foto’s heel hoopvol. Er was lichte kalkvorming te zien! (botgroei kan dat dus worden) Dat zou ongeloofelijk goed zijn als het zo blijft gaan.
Dan hadden ze echter nogal haast daar en hebben Lexie haar verband vervangen. Er kwam echter veel bloed aan de pas tijdens het vervangen van dat verband. Wij dachten op dat moment dat het bloed kwam omdat ze elke pin nog eens goed ontsmet hadden.
Dus best tevreden naar huis. We moesten Lexie ook terug tramadol en gabapentine beginnen geven. Ze willen namelijk graag dat ze terug begint te stappen op die poot. We moesten zelf een beetje aanzien hoeveel we gaven.
Het ging echter steeds slechter en slechter met Lexie de volgende dagen. Ze begon nog minder haar poot te gebruiken, werd veel stiller, wilde niet meer spelen met de puppy. Bij haar knie begon zich ook een rode plek te ontwikkelen. Daarnaast begon ze ook nog een lichte verhoging te krijgen in haar temperatuur.
We dreven voorzichtig de dosis tramadol en gabapentine op tot weer 3 keer per dag, maar geen verschil.
Gisteren is haar verband dan nog eens vervangen. Dit werd een hele onaangename ervaring. Op 3 plaatsen zat het verband veel te hard tegen haar huid gedrukt. Het plakte er hard in vast en moest los getrokken worden. Lexie gaf geen kik tijdens dit pijnlijke proces.
Op haar knie zit de schroef, bij overmaat van ramp, in haar huid geduwd. Dit is juist wat er niet mocht gebeuren en waarom er vodjes tussen zaten. Die schroef komt namelijk van de buitenwereld, naar nu onder haar huid, en kan dus weer een infectie geïntroduceerd hebben in haar poot.
Deze verzorging gebeurde bij onze eigen dierenarts en deze heeft nog gebeld naar de specialist. We mogen er vandaag al langs komen om het te laten onderzoeken.
Eerlijk gezegd zijn we best boos/teleurgesteld dat dit is kunnen gebeuren.
Deze ochtend liep Lexie (eindelijk) terug met haar bal rond.
Nu bang afwachten wat er vanavond komt. Gaat die schroef terug uit haar knie gehaald moeten worden? Is er schade gedaan?
En boven alles, hoeveel pijn heeft die arme Lexie weeral deze week moeten doorstaan.
DAG 184
Lexie was eigenlijk de dag van de operatie zelf al helemaal terug beter. Ze voelt zich duidelijk goed. We vermoeden dat ze toch weer pijn had, door die infectie. Nu deze weg is en ze een heel stevige poot is, is ze weer klaar om te spelen.
We zagen wel wat bloed nog, maar dat was te verwachten volgens de chirurg.
Zaterdag zijn we voor de eerste keer haar verband gaan laten vervangen. Dat heeft toen drie kwartier geduurd. Wat we eronder zagen viel al bij al goed mee.
Ze moet om de twee à drie dagen een nieuw verband krijgen. En we kunnen dit niet zelf doen. Je hebt een hoop handen nodig en zo een dierenarts tafel is toch wel handig.
Zondag had Lexie besloten dat dat verband vervelend zat en is ze er aan beginnen trekken. Er leek gelukkig niet te veel schade te zijn. Alleen wat watten los getrokken. We hebben er maar nieuwe watten bij geduwd en extra ingepakt. Met een kap kon ze helemaal niet gaan. Een poot die al zoveel zwaarder is en onhandiger en dan nog een kap, dat ging niet goed. Hopelijk blijft ze er nu wel af.
Een comfortable plaats zoeken om te slapen is ook niet makkelijk:
Maandag is haar verband nog eens vervangen geweest. Nu zag het er iets minder goed uit. Er kwam bloed en etter uit. Ook uit de drain liep etterig vocht.
Woensdag moet ze dus terug naar de praktijk van de chirurg zodat haar verband daar vervangen kan worden en ze het kunnen bekijken.
Dag 173 – Terug naar de opereertafel
Dinsdag (2 dagen geleden) hebben we telefoon gehad van de chrirug dat Lexie terug geopereerd moet worden. Omdat ze zo een hevige infectie blijft hebben, gaan ze proberen die laatste stukjes metaal er toch terug uit te halen.
Volgende week woensdag vindt de operatie plaats.
We hopen dat dit niet alle botgroei teniet gaat doen.
Lexie's recovery 