spalk
Dag 264 – Einde in zicht
Eergisteren is Lexie op controle geweest. In de tussentijd begon ze ook geleidelijk aan meer en meer haar poot te gebruiken.
Lexie is dus weer verdoofd, haar spalk is eraf genomen en foto’s zijn getrokken.
En daar kregen we goed nieuws! Er is weer meer botgroei te zien. Haar spalk mag er ook af blijven.
Er is nog 1 broos stukje, daar waar een pin heeft gestoken, maar er was ook overbrugging. Als ze meer en meer stapt (gecontroleerd), krijgt het bot ook meer stimulans om te groeien en het daar stevig te maken.
Ze is vanaf vandaag gestopt met antibiotica en onsior, wat betekent dat ze volledig pil-vrij is op dit moment. Ze is momenteel vrolijk en wil spelen.
Nog een maand zeker haar aan de lijn houden, dat ze geen zotte dingen doet en dan zouden we klaar moeten zijn!
Ze is zelf ook heel blij! Haar huid is op die poot nog wel wat rauw, omdat deze verstikt werd onder het gips, maar een beetje zalf zou dat helemaal moeten verhelpen.
Dag 250
Lexie haar knie voelt heel warm aan en ziet er ook geïnfecteerd uit:
We hebben dus nog maar eens contact opgenomen met de dierenarts:
Antwoord van onze eigen dierenarts:
Willen jullie de foto eens doorsturen naar Bart liefst vandaag nog en als hij morgenmiddag nog niet geantwoord heeft zelf beginnen bellen, want het weekend staat weer voor de deur.Het lijkt mij dat de spalk op die enen plaats te veel drukt, maar dat zou volgens mij niet mogen… vraag ook eens of het niet beter zou zijn van het Ab nog verder te geven?
Ik zal het voor alle zekerheid al bestellen…
Neem ook haar koorts eens?
Antwoord van de specialist:
het kan inderdaad de spalk zijn die drukt, amar ik zie daar precies ook een hechting, dus kan het wel van een pintract afkomstig zijn; het kan beter zijn de hechting eruit te halen en te zien of er iets draineert.Zeker de AB verlengen.Gebruikt ze de poot al wat?
Haar temperatuur is 38.7°C en ze gebruikt haar poot al voorzichtig, zeker op wandeling als we het juiste tempo wandelen.
Vanavond dus terug naar de dierenarts
Dag 243 – GELUKT!
Goed nieuws!! Lexie haar bot is zeer goed gegroeid. De chirurg zei dat hij heel blij was met het resultaat, dat we hier 20% kans op hadden en dat het dus gelukt is!
Lexie heeft een gips gekregen zodat het bot vooraan de hak nog wat kan groeien (daar is het nog wat zwak) en ze mag beginnen met stappen. Dit moeten we af en toe wat stimuleren door haar andere poot even op te tillen.
We zijn er bijna!!
Lexie doet het ondertussen sinds de verwijdering van de fixatie twee dagen geleden heel goed. Ze hebben door elk gat (waar dus een pin zat) ontsmetting gespoten en op enkele plaatsen dood vlees weg gesneden; daar waar die schroef in haar knie aan het groeien was bv.
Gisteren gebruikte ze haar poot om haar hoofd te krabben en vandaag zette ze hem af en toe al neer tijdens de wandeling. Over een maand moeten we nog eens foto’s laten nemen.
We zijn heel blij met dit nieuws en haar tenen zwellen deze keer gelukkig niet op door het gips. We hadden dan ook speciaal gevraagd er geen tape onder te doen, waar ze zo allergisch op reageerde de vorige keer.
6 weken = Dag 42
Vandaag mochten we eindelijk met Lexie terug naar de chirurg om haar spalk eraf te halen.
Wij, toch wat gespannen waren er goed op tijd met een nuchtere Lexie, want ze moest weer in slaap.
De chirurg was toch wat verbaasd over de geur, ook het feit dat ze de poot nog steeds niet gebruikt was verontrustend. Hij verwachtte dat ze veel doorlig-wonden zou hebben. Dat viel gelukkig allemaal mee toen het gips eraf was. Ze had 1 doorlig-wonde op haar teen. Echter bovenop haar poot, waar de snede gemaakt was, kwam bloed uit gelopen. Deze wonde staat eigenlijk nog open.
Het is dus maar goed dat ze heel die tijd antibiotica en pijnstillers heeft genomen, want het moet veel pijn doen anders.
Deze wonde zou een bedreiging kunnen betekenen voor haar implantaat en botten. De infectie die de wonde openhoudt, kan intern gaan en voor een bot-infectie zorgen. Hier kan niets anders aan gedaan worden dan blijven antibiotica geven. Als er een infectie op haar botten zit, dan gaat die toch pas weg gaan als ze het implantaat eruit halen.
Toen zijn er foto’s genomen. Lexie werd in allerlei rare posities gelegd en getrokken (gelukkig was ze in slaap). Het is namelijk moeilijk goede foto’s te nemen, aangezien haar poot niet meer kan plooien.
Op de foto’s was te zien dat het implantaat er nog goed uit ziet, de schroeven ook. Haar botten zagen er ook goed uit. Op een groot aantal plaatsen was botgroei te zien. Op sommige plaatsen nog niet, maar hopelijk komt dat nog wel. Er was ook hier en daar een beetje wildgroei aan weefsel te zien. Wat zou kunnen duiden op dus een botinfectie.
In ieder geval goed nieuws. Ze moet geen nieuwe spalk meer dragen (wat meestal wel het geval is bij arthrodeses op dit punt). Ze moet al haar medicatie blijven nemen en vooral genezen. Hopelijk kan de wonde genezen nu hij gelucht kan worden.
Vandaag zit er nog een verbandje rond, maar morgen mag die eraf.
Over een maand moeten nieuwe foto’s genomen worden.
Ze had ook al een opmerkbare spierafname in haar rechterbeen, omdat ze hem natuurlijk de afgelopen weken absoluut niet gebruikt heeft.
We zijn een stapje dichterbij, hoewel de volgende weken eens zo moeilijk gaan worden, nu haar been niet beschermd wordt door het gips.
Over 3 maanden zal het implantaat waarschijnlijk verwijderd kunnen worden, maar dat hangt van de botgroei af…
Dag 19-21
Het gaat steeds “beter” met Lexie. Uiteraard zit ze nog zwaar onder de medicatie en haar revalidatie is eigenlijk nog maar net gestart. We hebben echter het gevoel dat we eindelijk uit de eerste zorgen zijn, die een gevolg zijn van de operatie.
Ze heeft geen koorts meer en is opmerkelijk vrolijk. Ze wil knuffelen en spelen en vooral niet achter gelaten worden in die bench. De ene dag is beter dan de andere, maar we gaan vooruit.
Zaterdag moesten we veel op weg, dus hadden we besloten haar mee te nemen. Op die manier kunnen we ze in de gaten houden en haar pillen op tijd geven. Ze moet iets hevig hebben gedaan, want tegen de middag merkte we ineens vers bloed op aan haar gips:
We waren wel wat ongerust. We hebben dan ‘s avonds, toen we thuis waren, haar verband vervangen en door haar “venstertje” gekeken, maar er was niets opmerkelijk te zien. We hebben er dan maar een proper gaasje tussen gelegd en het terug ingewikkeld. ‘s Nachts moet ze wel met een sok over haar tenen slapen, want anders likt ze te veel en haar tenen zien er al bond en blauw uit van het likken.
Zondag is ze heel braaf geweest en kwam ze stilaan weer tot zichzelf. We hebben haar verband nog eens vervangen en toen begon haar huid eronder weer te bloeden, toen we het gaasje weg haalde.
Maandag hebben we haar verband nog maar eens vervangen. Nu was er geen teken van nieuw bloed. Ze was ook heel zot maandag. Willen spelen met doekjes en ballen, maar op haar gipspoot gaan zitten enzo. Goed voor haar mentale gezondheid maar niet haar fysieke. We proberen ze dan wat te kalmeren, maar het is voor ons ook moeilijk. Ze is dan eindelijk vrolijk, dan mag ze plots ook niet meer spelen…
Dag 18
We hebben Lexie vandaag nog eens verzorgd. De geur die uit het gips kwam is wel heel fel.
Er hing duidelijk een beetje vers bloed aan het verband. We zagen dan ook nog een stukje rauw. (Zie bijlage voor foto’s) Het zag er ook heel zwart onder (opgedroogd bloed, zowel op haar been als het verband. Dus hebben we het gaasje eruit geknipt en er een nieuw proper gaasje tussen gelegd.
We denken dat het allemaal wel goed aan het genezen is, maar toch voor de veiligheid foto’s doorgestuurd naar de dierenarts.
Voor de rest doet Lexie het heel goed. Ze wil echt weer spelen en is vrolijk voor de meeste tijd.
Dag 15
De geur begint weer van Lexie haar gips af te komen. Het huis rook toch op z’n minst één dag proper. Toch erg dat ze zoveel last heeft van haar allergie.
Aan Lexie zelf zou het niet merken hoor dat er iets scheelt. Oké, ze is een beetje/redelijk rustiger dan normaal, maar er wordt toch al wel eens met een bal gesleurd. Het grote deel van de dag ligt ze of in de bench als wij aan het werken zijn. Of op haar matje met kussens in de living.
Ik was ze zo deze avond aan het knuffelen en kammen, toen ze zich op haar rug draaide.
Lekker een beetje knuffelen is ze tegenwoordig wel voor te vinden. Bovendien dacht ik: Kan ik die knie waar de draadjes uit zijn ook eens bekijken.
Is goed aan het genezen. Nu toen die draadjes eruit werden gehaald, zei ik tegen de dierenarts dat de specialist tegen mij had gezegd dat hij uit beide knieën beenmerg had gehaald. Maar ze zag toen geen draadjes zitten in de rechterknie.
Ik kijk nu ook naar de rechterknie en wat zie ik daar onder het gips! Korstjes en Draadjes. Toen ik het verband wat verder weg duwde zag ik inderdaad duidelijk een draadje zitten.
Dus weer naar de dierenarts! Er zaten nog twee draadjes in die knie. Ze moest ook op haar rug bij de dierenarts om deze te kunnen verwijderen en dat vond ze helemaal niet leuk. Toch blij dat ze nu er ook uit zijn (en dat ik me niet vergist had).
Vanavond hebben we dan ook eens naar haar wonde gekeken door het venstertje.
Wat je ziet is allemaal opgedroogd bloed. De wonde zit bovenaan (op de foto), onder gips en als we er een beetje aan trekken, kunnen we rood vlees zien en wat etter. Dus we denken dat het wel aan het genezen is. De geur die uit het gat kwam was wel weeral onsmakelijk.
Hier een foto van het venstertje, dat we eraf moeten halen om eraan te kunnen:
En als we alles terug in elkaar gestoken hebben. Het venstertje zit recht op haar enkel.
Over een paar dagen maar weer eens bekijken.
Dag 14- avond
Lexie is dus allergisch aan haar huidige antibiotica. Ze moet daarom nieuwe antibiotica nemen, omdat haar vel nu zo dun is geworden en vol met wondjes (en die ene grote). Het bloed sijpelt gewoon haar verband uit. Zoals je op deze foto ziet. Eén lichtpuntje wel: zo’n grote bloedstroom wil wel zeggen dat de doorbloeding door haar tenen nog heel goed is!
Het herstel zal dus vermoedelijk langer duren, omdat deze infecties er zijn en ook moeten genezen.
En hoe kan je nu zoiets in de bench stoppen? Ze ligt zo braaf op haar kussentjes:
Dag 13 + 14
Gisteren heeft Lexie flink gerust.
Vandaag hadden we een afspraak voor foto’s en het nakijken van de gips bij de specialist.
De foto’s zagen er goed uit en ze heeft een nieuw gips gekregen.
Ze had echter wel weer een bloeding onder haar gips. Ze moet daarom nieuwe antibiotica nemen (omdat de vorige niet helpt).
Eveneens zit er nu een soort venstertje in haar gips, waardoor we die wonde kunnen bekijken. Nou, niet echt de wonde, meer de rand, want boven de wonde ging niet.
Ze moet vanaf nu echt wel in de bench blijven. Dat op de bank kruipen enzo is echt niet goed, ze mag absoluut niet springen…
Ik zal vanavond nog proberen een foto-update te geven.
Dag 6 – Paniek!
We waren deze zondagochtend zoals gewoonlijk op de hondenschool. Ik keek even op mijn gsm en zag dat ik 3 gemiste oproepen had. Mijn vader om te zeggen dat we dierenarts moesten bellen. Zij had namelijk die ochtend naar bij ons thuis gebeld. Ze had de stand van zaken door gemaild naar de specialist (de geur enzo). Deze had dan deze morgen gebeld dat we best toch langskomen. Een beetje een geur kan altijd bij een spalk, maar het bloed was toch verontrustend.
We zijn dus halsoverkop vertrokken naar Boechout en daar aangekomen met Lexie om 1 uur.
De arts zei dat de geur inderdaad wel fel en onaangenaam was. Bovendien was de zwelling van de poot ook abnormaal veel. Dus Lexie in slaap en hij ging een nieuwe spalk zetten. Eerst met een soort slijpschijf het gips door en dan met een schaartje verder. Toen hij met het schaartje bezig was en het verband wat opentrok moest Lexie gillen van pijn. Ze is dan nog wat meer in slaap gedaan.
Toen het verband eraf was, werd het iedereen duidelijk waarom haar tenen zo gezwollen waren, de geur vandaan kwam en we toch een soort vocht hadden gevonden op haar tenen. Haar poot was rood van de irritatie.
De spalk werd op zijn plaats gehouden door een tape. Toen deze tape eraf kwam, zag het eronder rood en begon er bloed te sijpelen uit vele plaatsen op haar huid. Vandaar dat ze zoveel moest likken en de zwelling kwam.
Haar poot is ingesmeerd met iso-betadine, een zalf tegen het eczeem en ingepakt met een soort gaas/sok. Daar een nieuwe palk rond. Geen tape meer. Aangezien haar poot toch in een vaste hoek staat, is het minder waarschijnlijk dat deze eraf zal glijden, dus is de tape misschien niet nodig.
Hij heeft bovendien ook eerst op haar tenen geknepen en daarbij kwam er uit haar poot nog meer wondvocht totdat haar tenen terug de normale grootte hadden. Eng!
Hoewel ze haar laatste antibiotica gisteren had genomen, moet ze terug antibiotica nemen. Dit vanwege de irritatie, de wonden en het vocht dat daaruit komt. Over een week moet de spalk terug gecontroleerd worden en uiteraard de eerste foto’s genomen.
We zijn heel dankbaar dat onze dierenartsen besloten hebben om haar status door te geven. We zijn blij dat ze zo goed wordt opgevolgd 🙂
Op onderstaande foto kan je een stukje zien waar de tape heeft gezeten
. 
Eveneens als een beetje bloed dat nog op haar nieuw gaas is gekomen. Heel haar poot stond zo vol met die strepen en waar bloed uit kwam!
Haar poot is ondertussen al wel wat terug aan het zwellen, maar het zal snel wel beter worden nu.
We hebben nu ook wel de rest van haar poot eens gezien en die zag er wel heel mooi uit. De knobbel rond haar hakgewricht was weg en voor de rest zag de poot er echt goed uit (op de bloederige strepen na)
Lexie's recovery 